“143 ernstig gewonden bij niet-gevechtsincidenten en 12 ernstig gewonden bij gevechtsincidenten, dat is de trieste balans van de Belgische militaire operatie in Afghanistan van 2003 tot 2021”, zo zegt Kamerlid Annick Ponthier (Vlaams Belang) op basis van cijfermateriaal dat ze verkreeg. “Dat is een fikse kost die we betaald hebben voor de resultaten op het terrein. Die zijn er namelijk niet.”

“Door de ernst van de verwondingen moesten deze militairen worden gerepatrieerd uit Afghanistan”, aldus Ponthier, die de cijfers opvroeg bij minister van Defensie Ludivine Dedonder (PS). “Daarbovenop zijn 5 militairen verwond tot permanente ongeschiktheid, door incidenten van 2008 tot 2016. Er viel tevens 1 dode te betreuren, bij een voorval dat niet aan de gevechten gerelateerd was.”

“Ik denk dat onder meer deze cijfers van de missie in Afghanistan aanleiding moeten geven tot ernstige bezinning”

Doel van de Belgische missie was om samen met de internationale coalitie de Afghaanse reguliere troepen te ondersteunen, de Taliban te verdrijven en aan ‘nation-building’ te doen, door het aanleren van onze westerse waarden. “Geen van deze doelstellingen is bereikt”, vervolgt Ponthier. “We moeten ook kritisch durven zijn over deze doelstellingen. ‘Nationbuilding’; een volk omvormen dus, werkt niet. Geen enkele militaire operatie is zonder risico, maar militaire operaties moeten wel nut hebben.”

“Het uitgangspunt moet steeds zijn hoe we de welvaart en veiligheid van onze eigen mensen beschermen”, besluit Ponthier. “Ook moeten we militaire operaties steeds toetsen aan een duidelijke exitstrategie. Daar liep het in Afghanistan duidelijk mis.”